Διαχεßριση Καθημερινþν ΠροβλημÜτων
Διαχεßριση της ΣυμπεριφορÜς
Οι συμπεριφορÝς ενüς ανθρþπου με συμπεριφορικÞ μετωποκροταφικÞ εκφýλιση εßναι πιθανü αναστατþσουν και να απογοητεýσουν τα μÝλη της οικογÝνειας και τους φροντιστÝς. Εßναι φυσιολογικü να πενθοýν για το “χαμÝνο Üνθρωπο” αλλÜ εßναι εξßσου σημαντικü να μÜθουν να ζουν üσο το δυνατü καλýτερα με τον Üνθρωπο που Ýχουν τþρα μαζß τους. Η απογοÞτευση των φροντιστþν μπορεß να μειωθεß κατανοþντας τις αλλαγÝς στην προσωπικüτητα και τη συμπεριφορÜ των ασθενþν και να τους βοηθÞσει να αντιμετωπßσουν τις προκλÞσεις της φροντßδας ενüς ανθρþπου με μετωποκροταφικÞ διαταραχÞ.
Η διαχεßριση των συμπεριφορικþν συμπτωμÜτων μπορεß να περιλαμβÜνει πολλÝς προσεγγßσεις. Τα μÝλη της οικογÝνειας Þ οι φροντιστÝς θα χρειαστεß να αναλÜβουν νÝες ευθýνες Þ να κανονßσουν για επιπλÝον φροντßδα, η οποßα δεν Þταν απαραßτητη παλαιüτερα, για να εξασφαλßσουν την ασφÜλεια των ασθενþν και της οικογÝνειÜς τους. Για παρÜδειγμα μπορεß να χρειαστεß να τους πηγαßνουν εκεßνοι με το αυτοκßνητο στα ραντεβοý και τις καθημερινÝς δουλειÝς τους, να φροντßζουν τα μικρÜ παιδιÜ Þ να προσλÜβουν κÜποιον για επιπλÝον βοÞθεια στο σπßτι.
Εßναι βοηθητικü, αν και συχνÜ δýσκολο, να αποδÝχονται παρÜ να προκαλοýν ανθρþπους με συμπεριφορικÜ συμπτþματα. Το να διαφωνοýν μαζß τους Þ να προσπαθοýν να τους μιλÞσουν λογικÜ δεν βοηθÜει καθþς εκεßνοι δεν μποροýν να ελÝγξουν τη συμπεριφορÜ τους οýτε να αντιληφθοýν üτι εßναι εκκεντρικοß Þ ενοχλητικοß προς τους Üλλους. Αντßθετα εßναι καλü να εßναι üσο ευαßσθητοι μποροýν και να κατανοοýν üτι “μιλÜει” η ασθÝνεια. Οι ”κουρασμÝνοι” φροντιστÝς μποροýν να κÜνουν Ýνα μικρü διÜλειμμα, να πÜρουν βαθιÝς ανÜσες, να μετρÞσουν ως το 10 και να φýγουν απü το δωμÜτιο για λßγα λεπτÜ.
Η διαχεßριση της απÜθειας μπορεß να γßνει προσφÝροντας στον ασθενÞ περιορισμÝνες επιλογÝς. ΕρωτÞσεις ανοιχτοý τýπου (“Τι θα Þθελες να κÜνεις σÞμερα;”) εßναι πιο δýσκολο να απαντηθοýν σε σχÝση με πιο συγκεκριμÝνες (“ ΘÝλεις να πας στο σινεμÜ Þ στα μαγαζιÜ σÞμερα;”)
Η τÞρηση ενüς σταθεροý προγρÜμματος και η τροποποßηση του περιβÜλλοντος μποροýν επßσης να βοηθÞσουν. ¸να σταθερü πρüγραμμα εßναι λιγüτερο συγχυτικü και μπορεß να βοηθÞσει τους ασθενεßς να κοιμοýνται καλýτερα. Αν υπÜρχει υπερφαγßα, οι φροντιστÝς μπορεß να χρειαστεß να επιβλÝπουν τον ασθενÞ, να περιορßζουν τις επιλογÝς τροφßμων, να κλειδþνουν τα ντουλÜπια üπου υπÜρχουν τρüφιμα και το ψυγεßο και να τους αποσποýν με Üλλες δραστηριüτητες. Η διαχεßριση Üλλων εμμονικþν συμπεριφορþν μπορεß να γßνει με αλλαγÝς στο πρüγραμμα και προσθÞκη νÝων δραστηριοτÞτων.
Διαχεßριση Γλωσσικþν ΠροβλημÜτων
Η θεραπεßα της πρωτογενοýς προúοýσας αφασßας Ýχει δýο στüχους – τη διατÞρηση των γλωσσικþν ικανοτÞτων και τη χρÞση νÝων εργαλεßων και διαφορετικþν τρüπων επικοινωνßας. Η θεραπεßα που εßναι προσαρμοσμÝνη στο συγκεκριμÝνο γλωσσικü πρüβλημα του ασθενοýς και στο στÜδιο της αφασßας σε γενικÝς γραμμÝς λειτουργεß καλýτερα.
Για να επικοινωνÞσει Ýνας Üνθρωπος με πρωτογενÞ προúοýσα αφασßα μπορεß να χρησιμοποιεß Ýνα ειδικü σημειωματÜριο (Ýνα Üλμπουμ με φωτογραφßες που να αναγρÜφονται ονüματα προσþπων και αντικειμÝνων), χειρονομßες και ζωγραφιÝς. ΚÜποιοι Üνθρωποι βρßσκουν βοηθητικü το να δεßχνουν λÝξεις Þ φρÜσεις αποθηκευμÝνες σε Ýναν υπολογιστÞ.
Οι φροντιστÝς μποροýν επßσης να βρουν νÝους τρüπους για να μιλοýν σε Üτομα με πρωτογενÞ προúοýσα αφασßα. Για παρÜδειγμα μποροýν να μιλοýν αργÜ και καθαρÜ, να χρησιμοποιοýν απλÝς προτÜσεις, να περιμÝνουν μÝχρι να τους απαντÞσουν και να ζητοýν επεξηγÞσεις üταν δεν καταλαβαßνουν κÜτι.
¸νας λογοθεραπευτÞς που εßναι εξοικειωμÝνος με την πρωτογενÞ προúοýσα αφασßα μπορεß να εξετÜσει τις γλωσσικÝς ικανüτητες ενüς ανθρþπου και να αποφασßσει ποια εßναι τα κατÜλληλα εργαλεßα και στρατηγικÝς για την περßπτωση. Εδþ πρÝπει να σημειωθεß üτι υπÜρχουν λογοθεραπευτÝς που Ýχουν εκπαιδευτεß στη θεραπεßα της αφασßας μετÜ απü εγκεφαλικü, η οποßα απαιτεß διαφορετικÝς στρατηγικÝς.
Διαχεßριση Κινητικþν ΠροβλημÜτων
Για κÜθε κινητικÞ διαταραχÞ που οφεßλεται σε εκφýλιση του μετωποκροταφικοý λοβοý υπÜρχει ομÜδα ειδικþν που μποροýν να βοηθÞσουν τους ασθενεßς και τις οικογÝνειÝς τους να αντιμετωπßσουν δýσκολα θÝματα ιατρικÞς φýσης και φροντßδας. Γιατροß, νοσηλευτÝς, λογοθεραπευτÝς, φυσιοθεραπευτÝς και εργοθεραπευτÝς, εξοικειωμÝνοι με αυτÝς τις διαταραχÝς, μποροýν να εξασφαλßσουν üτι οι Üνθρωποι με κινητικÝς διαταραχÝς θα λÜβουν κατÜλληλη ιατρικÞ περßθαλψη και üτι οι φροντιστÝς τους θα μποροýν να τους βοηθοýν να ζουν üσο το δυνατü καλýτερα. |
